Θυμάμαι τον εαυτό μου...

Εγώ σαν πιο μεγάλος θα ξεκινήσω από πιο πίσω.
Μέχρι που πήγα γυμνάσιο, μέναμε σένα προσφυγικό σπίτι 2 δωματίων, συν κουζίνα και τουαλέτα στην αυλή. Άτομα 5 (Γιαγια, γονεις & 2 παιδιά).
Θέρμανση; μαγκάλι με πυρήνα. Η γιαγιά μάζευε τα ασημόχαρτα από τα τσιγάρα και τα έβαζε πάνω στην πυρήνα για καλύτερη απόδοση. Αγαπημένο μου χόμπυ: να αδιάζω τη στάχτη στο πάτωμα με ένα κουτάλι και να τρώω το ανάλογο ξύλο μετά . Όνειρό μου: να παντρευτώ γυναίκα με σπίτι που νάχει τζάκι
Στα 13 η οικογένεια μεγάλωσε με τον ερχομό της μικρότερης αδελφής μου, οπότε νοικίασαμε σπίτι (διαμέρισμα) και αφήσαμε τη γιαγιά μόνη. Πολυτέλεια τώρα λέμε. Η τουαλέτα μέσα στο σπίτι και είχε και καζανάκι. Να και η σόμπα πετρελαίου. Με τους 17κιλους τενεκέδες το παίρναμε το πετρέλαιο. Ο συχωρεμένος ο πατέρας μου είχε άγχος με το κρύο και όλα τα ανάγαγε σε τενεκέδες πετρέλαιο. Είχε φάει το κρύο της αρκούδας βλέπετε στον Β' Π.Π. και δεν ήθελε να ξανακρυώσει.
1973 μπάρκαρα και γνώρισα τον κλιματισμό. Εδώ ήταν ωραία. Ούτε χρειαζόταν γέμισμα η σόμπα ούτε κουβάλημα οι τενεκέδες. Ζέστη... να φαν κι οι κόττες.
1977 Γενάρη μήνα πήγα ναύτης. Να και το καλοριφέρ στου Μπαλάσκα τις εγκαταστάσεις.
Καμιά πενηνταριά κοιμόμαστε στον "μοσχομυροδάτο" εκείνο θάλαμο, αλλά είμαστε ζεστά. Με μια κουβερτούλα ήσουν εντάξει. Κάτι γαϊδούρια καλοριφέρ, καμιά 30αριά φέτες το καθένα, μας ζέσταιναν καλά.
Από το 1978 που παντρεύτηκα μέχρι και το 1989 που μετακόμισα στο σπίτι που μένω και σήμερα, το καλοριφέρ της πολυκατοικίας ήταν αυτό που μας ζέσταινε. Το 1989 που γεννήθηκε ο γυιός μας προσθέσαμε και το πρώτο μας SONY αιρκοντίσιον, ψύξη-θέρμανση 12000 btu. Το πιστεύετε; ακόμα λειτουργεί στην κρεββατοκάμαρα.
Όταν έλεγα το 1988 ότι στο σπίτι που έχτιζα θα βάλω ενδοδαπέδια θέρμανση, με λέγανε τρελλό. Κι' όμως δεν το μετάνιωσα ποτέ. Είναι η πιο σωστή μορφή θέρμανσης. Ζεστά πόδια πάν' απ' όλα.
Παραδοσιακό τζάκι και ενδοδαπέδια με λέβητα πετρελαίου, λοιπόν, μέχρι πέρσι που το τζάκι έγινε ενεργειακό, χάρη στα ποστ του Αστέρη, και η Α/Θ αντικατέστησε τον λέβητα πετρελαίου. Πήρα και μια σόμπα πέλλετ πάντως για καλό και για κακό
Λέτε να προλάβω να δοκιμάσω και τίποτα άλλο πριν αναχωρήσω για τα "ψηλά 'λώνια";

Ωραίο θέμα ρε εσυ Γιώργο...
Να σας πω και εγώ τα χαΐρια μου...
Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να κρυώνει...
Στο πατρικό μου ενώ είχαμε εγκατάσταση για θερμοσυσσωρευτές ποτέ δεν καταφέραμε να τους βάλουμε...
Έτσι την βγάζαμε με σόμπες όλων των ειδών...
Τα τελευταία χρόνια μέχρι να παντρευτώ και όντως υδραυλικός θυμάμαι το καλοριφέρ λαδιού να το έχω πάντα παραμάσχαλα...
Πριν κοιμηθώ και έχοντας το καλοριφάκι δίπλα μου το σκέπαζα και αυτό μαζί με μένα κάτω απο τις κουβέρτες για να με ζεστάνουν κάτω από τα σκεπάσματα.
Τώρα έχω διαμέρισμα 90 τμ με αυτονομία και φυσικό αέριο πολύ καλά μονωμένο λόγω ότι είναι στον τρίτο όροφο με διαμερίσματα και από της δύο μεριές...
Το θερμοστάτη μόνιμα στους 22.
Πλέον δεν κρυώνω.

Θα μου επιτρέψετε να πω κι εγώ μια ιστορία σαν όχι και τόσο μεγάλος και πολύ πιο καλομαθημένος!
Μεγάλωσα σε πολυκατοικία με κεντρική θέρμανση, σε πολύ μικρό και ζεστό διαμέρισμα. Το πετρέλαιο φτηνό και το σπίτι πάντα φούρνος! Με δύο σώματα ζεσταίναμε με άνεση 50 τ.μ!
Μετά εργένης στο ενοίκιο! Άλλαξα 5-6 σπίτια και 2-3 πόλεις μέσα σε 6 χρόνια! Αλλά τότε η θέρμανση λίγο με ενδιέφερε! Το αίμα έβραζε, οι ώρες στο σπίτι ελάχιστες και φυσικά το πετρέλαιο φτηνό!
Επιστροφή λοιπόν Θεσσαλονίκη και μετά από λίγο καιρό η μεγάλη απόφαση! ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!
Η οικογένεια όμως θα έπρεπε να ζήσει όπως ονειρευόμουν εγώ! Αγορά σπιτιού 125 τ.μ διόροφη μεζονέτα με κήπο σε χωριό 30χλμ από Θεσσαλονίκη. Ήθελα ποιότητα ζωής...Η ποιότητα όμως πληρώνεται με δάνεια, βενζίνες και πετρέλαια! Αυτόνομη θέρμανση με καυστήρα πετρελαίου και ''ενεργειακό'' τζάκι αερόθερμο STARFIRE! Το τζάκι ήταν ένα ακόμη όνειρο ζωής που σιγά σιγά μετατρέπεται σε εφιάλτη! Τον πρώτο χρόνο λοιπόν 2 τόνοι πετρέλαιο και αρκετοί ξύλα ζέσταναν εμάς και το μωρό μας. Τον επόμενο τα πράγματα ζόρισαν και άρχισαν οι πατέντες! Τρύπημα πλάκας και αεραγωγός στον άλλο όροφο για να καλύψει την θέρμανση το τζάκι και στους δυο ορόφους! Τρίτος χρόνος, φυσικά ακόμη πιο δύσκολος και εγώ να έχω μετατραπεί στον Γουίλι τον μαύρο θερμαστή και την υπομονή μου με την υπερβολική κατανάλωση του τζακιού να εξαντλείται!

Γεννηθηκα αρχες 80, ακριβως την εποχη που αρχισε η οικονομικη ακμη στην νεοελληνικη ιστορια (βλ. Τσοβολα δωστα ολα κτλ) στο πρωτο σπιτι που νοικιαζαν οι γονεις μου δεν θυμαμαι, αλλα ξερω οτι το ζεσταναν με σομπα πετρελαιου. 5 χρονια μετα και ενω ο πατερας μου μονο δουλευε (σκληρη δουλεια και πολλες ωρες) και δουλευοντας 2 καλοκαιρια χωραφια με ροδακινα που ειχε η γιαγια μπορεσαμε και αγορασαμε το πατρικο μου (ΧΩΡΙΣ ΔΑΝΕΙΑ και ιστοριες που μπλεξαμε εμεις τωρα! ). Στο σπιτι εκεινο δεν θυμαμαι ποτε να κρυωσαμε, δεν υπηρχε εγκατασταση καλοριφερ, αλλα εγκατασταση για θερμοσυσσωρευτες (Μπηκαν τοτε stiebel eltron και δουλευουν αψογα μεχρι και σημερα), νυχτερινο τιμολογιο και μια ζωη με φανελακι! Ποτε δεν μας απασχολησε η θερμανση!
Θυμαμαι επισης και την μασινα στο χωριο και την γιαγια μου να μαγειρευει σ αυτην, αργοτερα θυμαμαι να την αλλαζει για σομπα πετρελαιου και στα τελευταια χρονια να βαζει aircondition και λεβητα πετρελαιου και σωματα σ ολο το σπιτακι που εχτισε ο συγχωρεμενος παππους μου απο πλιθια! Αλλη φαση το πλιθι, το καλοκαιρι πολυ δροσερο το σπιτι και τον χειμωνα ζεσταινε ευκολα και κρατουσε!


Σπουδες: ΤΕΙ Κοζανης. Νοικιασα το πρωτο μου σπιτι, ρετιρε και εκτεθειμενο απο παντου. Φοβερο σπιτι, ανετο, με φοβεη θεα τα βουνα! Εκει λοιπον ειχαμε την φοβερη και φτηνη (μισο κοστος τοτε θυμαμαι σε σχεση με πετρελαιο) τηλεθερμανση. Δεν κρύωσα ποτε και εκει, αφου δουλευε 24 ωρες και το σπιτι γινοταν φουρνος ακομη και στους -20.

Ακολουθει ο στρατος και η ΣΕΑΠ. Ανυπαρκτα στην Κρητη τα καλοριφερ ακομη και μεσα στον χειμωνα δεν χρειαζοταν! Πρωτη μεταθεση μετα την σχολη φευγω για Λεσβο. Φευγω με χιονια και κακοκαιρια χωρις να ξερω εκει τι με περιμενει! Φτανω στο Μανταμαδο με φουλ χιονι και ψαχνω να δω που θα μεινω προχειρα μεχρι να παρουσιαστω την επομενη. Βρισκω ενοικιαζομενα δωματια του Δημου, που το καλοκαιρι πανε οι προσκυνητες του Ταξιαρχη. Θερμανση γιοκ! Πρωτη φορα στην ζωη μου κρυωσα εκεινη την βραδια! Φορουσα πιτζαμες, μπλουζα & παντελονι απο επανω, μια μαλλινη ακομη, ενα σκουφακι, γαντια και ειχα και το sleeping bag και παγωνα... Πολλες ιστοριες ασχημες εκει στο Μανταμαδο εκεινο τον χειμωνα, σε ενα φυλακιο βρεθηκα ενα πρωι να κοιμαμαι στο δωματιακι μου με το μισο να καλυπτεται απο το χιονι (η πορτα δεν εκλεινε καλα και την βρηκα τερμα ανοιχτη το πρωι!). Βρεθηκα επισης να βουταω νυχτα χειμωνα στην θαλασσα για αποβαση σε βραχονησιδα και φυσικα να στεγνωνω απο τον αερα επανω στον βραχο...
Επομενη μεταθεση Αριδαια, πολιτισμος! Νοικιασα σπιτι φυσικα με καλοριφερ και τζακι, ωραιο διαστημα με καλη παρεα!

Ακολουθει κι αλλη ιστορια και δεν θελω να σας κουρασω!

Το σημερα οι περισσοτεροι το γνωριζετε. Σπιτι 180 m2 μεζονετα και η θερμανση γινεται με ξυλολεβητα με ελεγχομενη καυση, δοχειο αδρανειας ετοιμο προς εγκατασταση και κατασκευη εντος ολιγων ημερων του δικου μου καυστηρα πελλετ (δοκιμαστικα για αρχη).

dmtr έγραψε: Εγώ σαν πιο μεγάλος θα ξεκινήσω από πιο πίσω.
Μέχρι που πήγα γυμνάσιο, μέναμε σένα προσφυγικό σπίτι 2 δωματίων, συν κουζίνα και τουαλέτα στην αυλή. Άτομα 5 (Γιαγια, γονεις & 2 παιδιά).
Θέρμανση; μαγκάλι με πυρήνα. Η γιαγιά μάζευε τα ασημόχαρτα από τα τσιγάρα και τα έβαζε πάνω στην πυρήνα για καλύτερη απόδοση. Αγαπημένο μου χόμπυ: να αδιάζω τη στάχτη στο πάτωμα με ένα κουτάλι και να τρώω το ανάλογο ξύλο μετά . Όνειρό μου: να παντρευτώ γυναίκα με σπίτι που νάχει τζάκι
Στα 13 η οικογένεια μεγάλωσε με τον ερχομό της μικρότερης αδελφής μου, οπότε νοικίασαμε σπίτι (διαμέρισμα) και αφήσαμε τη γιαγιά μόνη. Πολυτέλεια τώρα λέμε. Η τουαλέτα μέσα στο σπίτι και είχε και καζανάκι. Να και η σόμπα πετρελαίου. Με τους 17κιλους τενεκέδες το παίρναμε το πετρέλαιο. Ο συχωρεμένος ο πατέρας μου είχε άγχος με το κρύο και όλα τα ανάγαγε σε τενεκέδες πετρέλαιο. Είχε φάει το κρύο της αρκούδας βλέπετε στον Β' Π.Π. και δεν ήθελε να ξανακρυώσει.
1973 μπάρκαρα και γνώρισα τον κλιματισμό. Εδώ ήταν ωραία. Ούτε χρειαζόταν γέμισμα η σόμπα ούτε κουβάλημα οι τενεκέδες. Ζέστη... να φαν κι οι κόττες.
1977 Γενάρη μήνα πήγα ναύτης. Να και το καλοριφέρ στου Μπαλάσκα τις εγκαταστάσεις.
Καμιά πενηνταριά κοιμόμαστε στον "μοσχομυροδάτο" εκείνο θάλαμο, αλλά είμαστε ζεστά. Με μια κουβερτούλα ήσουν εντάξει. Κάτι γαϊδούρια καλοριφέρ, καμιά 30αριά φέτες το καθένα, μας ζέσταιναν καλά.
Από το 1978 που παντρεύτηκα μέχρι και το 1989 που μετακόμισα στο σπίτι που μένω και σήμερα, το καλοριφέρ της πολυκατοικίας ήταν αυτό που μας ζέσταινε. Το 1989 που γεννήθηκε ο γυιός μας προσθέσαμε και το πρώτο μας SONY αιρκοντίσιον, ψύξη-θέρμανση 12000 btu. Το πιστεύετε; ακόμα λειτουργεί στην κρεββατοκάμαρα.
Όταν έλεγα το 1988 ότι στο σπίτι που έχτιζα θα βάλω ενδοδαπέδια θέρμανση, με λέγανε τρελλό. Κι' όμως δεν το μετάνιωσα ποτέ. Είναι η πιο σωστή μορφή θέρμανσης. Ζεστά πόδια πάν' απ' όλα.
Παραδοσιακό τζάκι και ενδοδαπέδια με λέβητα πετρελαίου, λοιπόν, μέχρι πέρσι που το τζάκι έγινε ενεργειακό, χάρη στα ποστ του Αστέρη, και η Α/Θ αντικατέστησε τον λέβητα πετρελαίου. Πήρα και μια σόμπα πέλλετ πάντως για καλό και για κακό
Λέτε να προλάβω να δοκιμάσω και τίποτα άλλο πριν αναχωρήσω για τα "ψηλά 'λώνια";

Εσείς οι ηλικιωμένοι εδώ μέσα έχετε πολλά να μας πείτε από το δέυτερο παγκόσμιο. Εμείς οι "νεαροί" δεν έχουμε πολλά να θυμόμαστε από εκέινες τις εποχές...
1967 Κύθηρα, μιά σόμπα στρογγυλή στη μέση του δωματίου, θυμάμαι και τ όνομα.... "Αταλάντη"... με φωτιστικό πρέπει να ταν γιατί δεν είχε μπουριά. Στα υπνοδωμάτια 3-4 κουβέρτες, αλλά δε θυμάμαι να κρύωνα.
Αργότερα νιόπαντρος στη Ξάνθη, στο τότε πεθερό, μιά σόμπα πετρελάιου στο κάτω όροφο του δίπατου σπιτιού, και πάνω τίποτα. Βελέντζα με κουβέρτα για σκέπασμα, ολόσωμη φόρμα και μετά τα πρώτα 10 λεπτά, ο καλύτερος υπνος που θυμάμαι. Το ξύπνημα πρωί, το ένα μάτι στις παντόφλες, το άλλο στις κάλτσες, και αστραπιαίες κινήσεις για ελαχιστοποίηση του χρόνου που μ αυτά στα χέρια, θα μουν στο σαλόνι που εξακολουθούσε να καίει η σόμπα.
Για τα επόμενα πολλά χρόνια η θέρμανση πάντα ήταν για φανελάκι και τα τελευταία 2 χρόνια θυμόμαστε παλιότερες εποχές. Έμαθα πως με 8Kw ζεσταίνεται ένας χώρος 45 τ.μ και "δίνει" και κάποια θέρμανση στον αντγίσοιχο επάνω.
Μάθαμε να είμαστε ντυμένοι στο σπίτι.Μάθαμε να φοράμε παντόφλες. Μάθαμε πολλά που ίσως δε τα χαμε μετρήσει καλά....

Καλημέρα παιδιά... αχ αναμνήσεις άλλων εποχών,
Εγώ μεγάλωσε σε μονοκατοικίες, οι παλαιοί ειδικά καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό. Το πρώτο σπίτι που θυμάμαι είχε μια στόφα, τα καλύτερα φαγητά, πατάτες στη στάχτη, κάστανα, αλλά από ζέστη ήμουν πολύ μικρός για να θυμηθώ αν κρύωνα. Μετά μονοκατοικία στο Ν.Ηράκλειο με ξύλινα κουφώματα που έμπαζαν και σόμπα πετρελαίου στο σαλόνι, το χειμώνα το σκεφτόσουνα πολύ πριν πας στο κρεβάτι. Τελευταία μονοκατοικία πριν πάμε πια σε δικό μας σπίτι πάλι στο Ν.Ηράκλειο αλλά με ακόμα μεγαλύερες απώλειες στα κουφώματα και χωρίς την παλιά σόμπα, ηλεκτρικά καλοριφέρ και κρύο που βάλαμε και στις τσέπες μας.
Φτάσαμε πια στο δικό μας σπίτι, πάλι μονοκατοικία 110μ με κήπο και ΤΖΑΚΙ !!!
Την πρώτη χρονιά κάψαμε τα άντερά μας, το καλοριφέρ δεν είχε εγκατασταθεί ακόμα (το σπίτι φτιάχτηκε με ίδια κεφάλαια και χωρίς δάνεια) οπότε τα ξύλα πήγαιναν και έρχοταν αλλά και πάλι το σαλόνι ζεσταίνοταν μόνο. Ευτυχώς είχε καλή μόνωση το σπίτι και αυτό μας έσωσε. Την δεύτερη χρονιά μπήκε το καλοριφέρ και ησυχάσαμε.
Τώρα πια στην δική μου οικογένεια νοικιάζω ένα σπίτι με αυτόνομη θέρμανση καλοριφέρ(με χρονομέτρηση) και ευτυχως το σπίτι είναι αρκετά ζεστό οπότε κάνω και οικονομία στο πετρέλαιο. Ένα τζάκι πάντως θα το ήθελα έτσι να κάθομαι να χαζεύω τη φωτιά και να ψήνω και κανένα καστανάκι...