Κύκλος Ζωής (παράσταση) - Δέντρο Ζωής (ΜΚΟ)

Μια Ομάδα που το κοινό που έχουν είναι ότι πηγαίνουν τα παιδιά τους στο ίδιο σχολείο πήραν την απόφαση για την δημιουργία ενός συλλόγου.

Η υπογραφή του καταστατικού θα γίνει σε λίγες ημέρες. Σε περίπτωση που κάποιοι το επιθυμούν θα μπορούσαν να συμμετέχουν. Έδρα είναι ο Δήμος Θέρμης αλλά η πανελλήνια εμβέλεια του είναι μέσα στους στόχους του.

Σκοποί του είναι:
α) Να συμβάλλει στην καλλιέργεια σχέσεων επικοινωνίας και αλληλεγγύης μεταξύ των
μελών του Συλλόγου και των οικογενειών τους.
β) Να συμβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο στην ανέλιξη, καλλιέργεια και προστασία της
νεότητας και της παιδικής ηλικίας, εδραζόμενο στις αρχές, τις μεθόδους διδασκαλίας και
στο εκπαιδευτικό όραμα του “ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ” που αποτελεί πηγή έμπνευσης και
ηθικής στήριξης του σωματείου.
γ) Να παρέχει με οποιοδήποτε μέσο, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά των μέσων
μαζικής ενημέρωσης, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά και του διαδικτύου,
πληροφορίες, αναλύσεις, εκθέσεις, να διοργανώνει εκδηλώσεις για την προώθηση της
δράσης του και για την εν γένει ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των πολιτών σε τοπικό,
εθνικό και διεθνές επίπεδο σχετικά με την καταπολέμηση της σπατάλης, της πείνας, της
φτώχειας, της απορίας, της ανέχειας και την προστασία του περιβάλλοντος. Ενδεικτικά, να
δραστηριοποιείται στο πλαίσιο σχολικών προγραμμάτων δημιουργώντας εκπαιδευτικό
υλικό, οργανώνοντας δράσεις και δραστηριότητες για την ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση
των μαθητών σχετικά με την καταπολέμηση του σχολικού εκφοβισμού, των εθιστικών
ουσιών, της σπατάλης, της πείνας, της φτώχειας της απορίας, της ανέχειας και την
προστασία του περιβάλλοντος είτε αυτοτελώς είτε σε συνεργασία με οποιονδήποτε άλλο
φορέα (π.χ. ίδρυμα) ή δίκτυο. Ενδεικτικά να διαμεσολαβεί για την παροχή παιχνιδιών σε
παιδιά και εφήβους αλλά και για τη διοργάνωση πολιτιστικών και γενικότερα Ψυχαγωγικών
εκδηλώσεων ή/και προγραμμάτων για παιδιά και εφήβους.
δ) Να συμβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο στην προστασία του περιβάλλοντος
με τη διοργάνωση αντίστοιχων δράσεων ή/και εκδηλώσεων, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά
αναδάσωσης, καθαρισμού παραλιών, και να μεριμνά με οποιονδήποτε τρόπο για την
ευαισθητοποίηση των πολιτών σε περιβαλλοντικά ζητήματα.
ε) Να συμβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο στην καταπολέμηση της απορίας και της
ανέχειας, ιδίως των αστέγων και απόρων παιδιών, αλλά και όσων εν γένει στερούνται τα
στοιχειώδη μέσα επιβίωσης. Ενδεικτικά, να διαμεσολαβεί για την παροχή ρουχισμού,
ηλεκτρικών ειδών, αλλά και άλλων ειδών συμπεριλαμβανομένων Φαρμακευτικών
σκευασμάτων, συμπληρωμάτων διατροφής, βοτάνων και καλλυντικών μεταξύ αα)
οποιουδήποτε φορέα (με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, ιδιωτικού ή δημόσιου) ή/και
φυσικού προσώπου που παράγει, διανέμει, πωλεί ή/και διαθέτει εν γένει ρουχισμό,
ηλεκτρικά είδη αλλά και άλλα είδη, όπως φαρμακευτικά σκευάσματα, συμπληρώματα
διατροφής, βότανα και καλλυντικά και αβ) οποιωνδήποτε φιλανθρωπικών οργανώσεων (με
ή χωρίς νομική προσωπικότητα) ή/και ιδρυμάτων ή/και αυτοτελώς αστέγων και απόρων
ή/και άλλων προσώπων που έχουν ανάγκη.
στ) Να βοηθά και να διαμεσολαβεί για την παροχή πάσης φύσεως υπηρεσιών, ενδεικτικά
και όχι περιοριστικά συμβουλευτικής υποστήριξης αλλά και μέσων, ενδεικτικά και όχι
περιοριστικά χαρτικών, γραφικής ύλης σε όσους το έχουν ανάγκη για την επίλυση των
τρεχόντων βιοτικών ζητημάτων τους και για τη γενικότερη βελτίωση της ποιότητας ζωής
τους.
ζ) Να συμβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο στην αξιοποίηση των πάσης φύσεως αδιάθετων
αποθεμάτων ή/και προϊόντων που διατηρεί οποιοσδήποτε φορέας (με ή χωρίς νομική
προσωπικότητα, ιδιωτικό ή δημόσιο) ή/και φυσικό πρόσωπο βοηθώντας στην περαιτέρω
διάθεση αυτών σε οποιονδήποτε φορέα (με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, ιδιωτικό ή
δημόσιο) ή/και φυσικό πρόσωπο τα έχει ανάγκη. Να συμβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο
στην καταπολέμηση της σπατάλης και στην εξάλειψη η της πείνας και της φτώχειας.
Ενδεικτικά, να διαμεσολαβεί για την παροχή τροφίμων μεταξύ αα} οποιουδήποτε φορέα
(με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, ιδιωτικού ή δημόσιου) ή/και φυσικού προσώπου που
παράγει, διανέμει, πωλεί ή/και διαθέτει εν γένει τρόφιμα, και αβ} οποιωνδήποτε
φιλανθρωπικών οργανώσεων (με ή χωρίς νομική προσωπικότητα) ή/και ιδρυμάτων ή/και
αυτοτελώς αστέγων και απόρων ή/και άλλων προσώπων που πεινούν, υποσιτίζονται ή
που έχουν ανάγκη.
η) Να συμβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο στην καταπολέμηση της; έλλειψης στέγης.
Ενδεικτικά, να διαμεσολαβεί για την παροχή στέγασης μεταξύ αα} οποιουδήποτε φορέα
(με ή χωρίς νομική προσωπικότητα, ιδιωτικού ή δημόσιου) ή/και Φυσικού προσώπου που
κατασκευάζει, συμβάλλει στην κατασκευή, πωλεί ή/και διαθέτει εν γένει χώρους στέγασης,
και αβ} οποιωνδήποτε Φιλανθρωπικών οργανώσεων (με ή χωρίς νομική προσωπικότητα)
ή/και ιδρυμάτων ή/και αυτοτελώς αστέγων και απόρων ή/και άλλων προσώπων που έχουν
ανάγκη.
θ) Να αναπτύσσει συνεργασία με πρόσωπα και τοπικές, εθνικές ή διεθνείς οργανώσεις με
ανάλογες ή παρεμφερείς επιδιώξεις, να υποστηρίζει και να συμμετέχει σε οποιαδήποτε
δραστηριότητα η οποία ενδυναμώνει ή επεκτείνει τους σκοπούς του Σωματείου.
ι) Να δημιουργεί ένα πανελλήνιο δίκτυο εθελοντών για την προώθηση του θεσμού του
εθελοντισμού και την εμπέδωση της κοινωνικής συνοχής.
κ) Να συμβάλλει στη διοργάνωση προγραμμάτων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.


Κάθε πρόταση δεκτή.
Να σημειώσω ότι δεν είμαι από τους εμπνευστές αλλά είμαι μέσα στους πρώτους που υπέγραψαν για την δημιουργία του.


ΥΓ. Πέτρο θα μας τιμήσεις που είσαι και κοντά?

Οι ομάδα των γονέων μετά την περσινή επιτυχία του "Μένουμε πάντα παιδιά" εργου οπού τα χρήματα πήγαν στην Κιβωτό Κοζάνης ανεβάζουν φέτος τον Κύκλο ζωής.
Η πρώτη Παράσταση είναι στις 2 Ιουνίου στις 11 πμ στο Καπα Περαίας.




Στην παράσταση ο υποφαινόμενος εχει εναν μικρό ρόλο

Παιδιά η παρασταση είναι καταπληκτική για τα παιδιά σας αλλά και για τους μεγάλους. Το εισιτήριο είναι 5€ και θα πάει σε φιλανθρωπικό σκοπό.

Τελευταία υπενθύμιση για την παράσταση. Οποιος μπορεί φέρει τα παιδιά του στο ΚΑΠΠΑ Περαίας την Κυριακή 11 πμ.

Σας είπα είναι καταπληκτική για παιδιά η είσοδος είναι 5€ και τα χρήματα θα πάνε στα στο ίδρυμα προστασίας αυτιστικών ατόμων.

Θα γίνει και 2η παράσταση μεσα στον Ιούνιο.

Αξίζει να διαβάστε και το παρακάτω που είναι η πρόσκληση που κάνει το Σχολείο της Φυσης προς τους γονείς των παιδιών για την παράσταση.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ:
«ΚΥΚΛΟΣ ΖΩΗΣ»

«Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί»,λέει η Λήδα Καράμπελα στο TEDx Thess, όπου μίλησε για το πλεονέκτημα της ευτυχίας. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη συνεύρεσης, συμπόρευσης και μοιράσματος και στην καινούρια εποχή, που ανοίγεται μπροστά μας, οι σχέσεις είναι το νέο νόμισμα.
Είναι δυνατόν εμείς να είμαστε χαρούμενοι, όταν όλα γύρω μας είναι τόσο δύσκολα; Είναι και αυτό το αποδεικνύουν οι τριάντα και πλέον γονείς του σχολείου μας, που έχουν δημιουργήσει μια θεατρική ομάδα (πολύ μεγάλος θίασος) και συνεχίζουν με πολύ μεγάλη όρεξη για δεύτερη χρονιά, να ανεβάζουν παραστάσεις με μεγάλη επιτυχία και για φιλανθρωπικό σκοπό (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων Ε.Ε.Π.Α.Α).
Αυτοί οι γονείς έχουν ανακαλύψει τον τρόπο να είναι χαρούμενοι, να είναι δημιουργικοί, να είναι ελεύθεροι να εκφραστούν μέσα από το μοίρασμα και τη συνεργασία, μέσα από την αγάπη και την αποδοχή, μέσα από τον εθελοντισμό και την προσφορά, μέσα από την αλληλεγγύη και την υπευθυνότητα, μέσα από την ειλικρίνεια και την ταπεινότητα.
Έχουν αφήσει δουλειές και το κάνουν για δεύτερη χρονιά και αφιέρωσαν ατελείωτες μέρες και νύχτες για να γράψουν τα κείμενα, για να βρουν μουσικές, για να μάθουν τους ρόλους(μαζεμένοι σε σπίτια ομάδες-ομάδες, αλλά και όλοι μαζί στο σχολείο, όπου τους έχουμε δώσει τα κλειδιά), για να φτιάξουν τα σκηνικά(καταπληκτικά ομολογουμένως), για να ράψουν τα κοστούμια (αντάξια τουΕθνικού θεάτρου). Συνεργάστηκαν γιαγιάδες που επιστρατεύτηκαν για να ράψουν, γονείς επαγγελματίες που έφτιαξαν τις ψηφιακές εκτυπώσεις και τις κατασκευές των σκηνικών. Και βέβαια βρέθηκαν γονείς επιχειρηματίες που έγιναν χορηγοί της παράστασης, έτσι ώστε να μαζευτούν περισσότερα χρήματα για τα παιδιά με αυτισμό (στο σχολειό μας υπάρχει μια υπέροχη πραγματικά οικογένεια που βιώνει αυτή την κατάσταση).
Αυτή η ιστορία της θεατρικής ομάδας, τα έχει όλα και κυρίως είναι αληθινή ζωή. Γιατί αληθινή ζωή είναι να κάνεις κάτι που αγαπάς και να το κάνεις με όλο σου το είναι, έτσι ώστε να μην υπάρχει διαμάχη ανάμεσα σε αυτό που κάνεις και σε αυτό που νομίζεις ότι έπρεπε να κάνεις. Η ζωή τότε είναι μια εντελώς ενιαία διαδικασία, στην οποία υπάρχει τρομερή χαρά. Και αυτό έτσι το διδάσκουμε στα παιδιά μας.
Τα παιδιά δεν ικανοποιούνται ποτέ και με τίποτα, γιατί εμείς οι μεγάλοι έχουμε φτιάξει έναν κόσμο, όπου κυριαρχεί το γκρίζο και το μίζερο. Είμαστε γονείς και δάσκαλοι και δεν βλέπουμε την τραγωδία που ξετυλίγεται μπροστά μας με θύματα τα παιδιά μας και πρωταγωνιστές εμάς, γιατί εμείς είμαστε μουδιασμένοι, ανασφαλείς, βαριεστημένοι, εσωτερικά νεκροί.
Όλες οι επιλογές είναι μπροστά μας ανοιχτές ξεκάθαρες και εμείς διαλέγουμε αν θα συμμετέχουμε στη ζωή ή αν θα γίνουμε παρατηρητές των γεγονότων, απλά θεατές. Και αυτό σημαίνει σηκώνομαι από τον καναπέ και συμμετέχω είτε ως μέλος ομάδας (σημαντικό), είτε παίρνω το παιδί μου και το πάω να δει (εξίσου σημαντικό) τι σημαίνει δημιουργία και τι σημαίνει ανήκω κάπου και αυτό να το κάνουμε με συνειδητότητα, γνωρίζοντας ότι δίνουμε στα παιδιά μας τη δυνατότητα να βιώσουν εμπειρίες που θα τους βοηθήσουν στη ζωή τους.
Για τη ζωή μας και το παιδί μας εμείς επιλέγουμε και κανένας δε μπορεί να πει ότι δε γνώριζε. Απλά επέλεξε να μη γνωρίζει.
Το λέμε με πολύ μεγάλη συνείδηση και με την εμπειρία των τριάντα χρόνων στην εκπαίδευση, καθώς για εμάς είναι πραγματικά μεγάλη η ανάγκη και διακαής ο πόθος, τα παιδιά μας να εκπαιδευτούν έτσι ώστε στη ζωή τους να είναι πρωταγωνιστές και η ζωή τους να έχει νόημα και ουσία.
Θέατρο ΚΑΠΠΑ Περαίας Κυριακή 2/6/2013 και ώρα 11π.μ. Να είστε όλοι εκεί. Το να επιλέγουμε κάθε φορά το σημαντικό, είναι αυτό που μας διαφοροποιεί από τους άλλους και προδιαγράφει μια όμορφη και συνειδητή πορεία στη ζωή για τα παιδιά μας αλλά και για εμάς.

Με μεγάλη εκτίμηση και αγάπη Βέτα Γεωργιάδου

πέρα από τα ξεκατινιασματα στο Internet υπάρχει και η πραγμαική ζωή. Βρείτε την...





Δείτε τι χάσατε... Δεν πειραζει ομως θα εχει και αλλη στα τελη του Μηνα και ισως και Σεπτεμβριο.














Κύκλος Ζωής.
Στην θεραπεία ο κύκλος είναι η δύναμη. Είναι η εσωτερικότητα και η αίσθηση της ασφάλειας.
Όχι τυχαία. Η ζωή μας η ίδια κάνει κύκλους αέναους, σταθερούς, ασταμάτητους. Έρχεται η ώρα που ξέρεις πως ένας κύκλος πρέπει να διευρυνθεί ή να κλείσει για να ανοίξει ένας άλλος...Δεν γίνεται αλλιώς.Έτσι ορίζει η ύπαρξη μας.
Από τη μαγική εκείνη στιγμή της γονιμοποίησης, όταν ένας μικρό σπερματοζωάριο σπάει τον κύκλο του ωαρίου, κι αρχίζουν μαζί να δημιουργούν κύτταρα σε μικρούς κύκλους και πάλι, που αυξάνονται κι αυξάνονται πάντα ενωμένα μέχρι να δημιουργήσουν αυτό που θα γίνει ένας μικρός άνθρωπος!

Η ζωή είναι χωρισμένη σε κύκλους. Βγαίνεις από τον κύκλο χάνεσαι. Πρέπει να ξαναμπείς σε κύκλο για να νιώσεις κομμάτι ενός συνόλου. Για να μπορέσεις να υπάρξεις.
Ο κύκλος ζωής μπορεί να είναι ασφάλεια...μπορεί και παγίδα. Μπορεί και αλυσίδα που σε σφίγγει λίγο λίγο και μια μέρα ξυπνάς και νιώθεις να πνίγεσαι χωρίς να ξέρεις το γιατί....Γιατί ήρθε η ώρα να σπάσεις τον κύκλο....για να πλάσεις τον επόμενο.
Τι μαγικό ταξίδι η ανθρώπινη ζωή. Τι μαγικό ταξίδι η ίδια η ζωή, η φύση, η ύπαρξη μας σε τούτη τη γη....Ένας μαγικός κύκλος ζωής.

Σκέψεις σκόρπιες που φούσκωσαν στο μυαλό μου μετά το κλείσιμο της παράστασης που παρακολουθήσαμε την Κυριακή. "Κύκλος Ζωής".

Περισσοτερα στο παρακάτω Link...

networkedblogs.com/LQjU2










Subject: Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ!!!

Μαγικό!!
Σήμερα ζήσαμε μια μαγική μέρα!! Η παράσταση των γονιών ξεπέρασε κάθε φαντασία. Ήταν εκπληκτικά όλα!! Τι να πούμε για τους «ηθοποιούς-γονείς», για τα κοστούμια, τα σκηνικά, τη μουσική, τα τραγούδια, τις εικόνες με το βιντεοπροβολέα, τον ήχο, τα φώτα.
Τι να πούμε για τα κείμενα που περιείχαν όλες τις αξίες, την ειλικρίνεια, την απλότητα, τη σοφία, την αγάπη για τη φύση, για τον άνθρωπο. Ό,τι λέμε στο σχολείο, ό,τι διδάσκουμε, όλα ήταν εκεί. Ακόμα και η νεράιδα που την εμπνεύστηκε η τάξη του κ. Σεραφείμ καθώς και η συνοικία του Ν, η χαράδρα μπροστά από το σχολείο, όπου κατοικεί η νεράιδα, μπήκαν στα κείμενα του έργου. Και βέβαια έκπληξη ήταν και η συμμετοχή στην παράσταση του κ.Σεραφείμ, που ήταν ξωτικό και η οποία συμμετοχή κρατήθηκε μυστική σαν επτασφράγιστο μυστικό, μέχρι τέλους.
Από τη σκηνή ξεπηδούσαν νεράιδες,γοργόνες,μάγισσες, ξυλοκόποι, πυγολαμπίδες, ξωτικά,λύκοι κ.α, μπροστά σε μια Αλίκη που έκπληκτη τα κοιτούσε όλα να παρουσιάζονται μπροστά της, για να τη διδάξουν κάτι.
Και στο τέλος είδαμε τη σοφή γιαγιά να μιλάει στην Αλίκη για όσα είδε και άκουσε στη διαδρομή που έκανε μέσα στο δάσος και για τη ζωή που κάνει κύκλο.
Και το φινάλε με όλους επάνω στη σκηνή να φοράνε άσπρα και να σχηματίζουν δύο ομόκεντρους κύκλους, να κρατιούνται σφιχτά από τα χέρια και να βλέπεις τη χαρά να κάνει πάρτυ. Τα πρόσωπά τους είχαν τέτοια λάμψη, που έφτανε βαθιά μέσα μας. Ήμουν σίγουρη, ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι επάνω στη σκηνή αυτή την ώρα, είχαν ανέβει σε ένα άλλο επίπεδο, όπου η ζωή φαίνεται αλλιώς. Εκεί όπου αλλάζουν τα νοήματα και τα πράγματα παίρνουν άλλη διάσταση.
Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό και για πόσο καιρό θα μείνουν εκεί. Για τον καθένα είναι διαφορετικά . Η ευχή μου είναι τώρα που το γνώρισαν, να μη σταματήσουν. Είναι ευκαιρία να μπορούν να δίνουν στον εαυτό τους τη δυνατότητα να γίνονται κάθε φορά, πιο πλούσιοι σε εμπειρίες πραγματικής ζωής. Και μέσα από τη δική τους εμπειρία να μαθαίνουν και τα παιδιά. Έτσι μαθαίνουν οι άνθρωποι. Μαθητεύοντας δίπλα σε κάποιους.
Οι θεατές χειροκροτούσαν όρθιοι για πολύ ώρα. Μου λέει ο ηχολήπτης, ο Παύλος Γαβριηλίδης: «-είναι συγκλονιστικό!! Ο κόσμος άρχισε να χειροκροτάει από το πρώτο τραγούδι του κλεισίματος και κράτησε το χειροκρότημα μέχρι το τέλος(τουλάχιστον 8-10 λεπτά). Αυτό δε συμβαίνει σε άλλες παραστάσεις.»
Και αυτές οι φωνές του Στέλιου αλλά και της Μαργαρίτας, με τη συνοδεία της Κατερίνας στο πιάνο και του Άκη στο βιολί. Τι καταπληκτική ακουστική εμπειρία!!! Ειδικά η αγαπημένη Μαργαρίτα που την ακούσαμε και άλλες φορές, είχε απογειωθεί!!
Στο τέλος με πλησίασε η κ. Μαρία, που κάνει στο σχολειό μας art therapy με μια ομάδα νηπίων μια φορά τη βδομάδα και μου λέει:- Αυτό είναι εκπαίδευση. Με αυτόν τον τρόπο οι γονείς τα είπαν όλα στα παιδιά τους.
Είδα πολλά μάτια να κλαίνε και πάνω στη σκηνή και κάτω. Είδα την Ίριδα να την κρατάει αγκαλιά ο μπαμπάς της ο Βαγγέλης και να κλαίνε και οι δύο. Ρώτησα την Ιριδα γιατί έκλαιγε και μου απάντησε: Συγκινήθηκα!!! Μέχρι και τα παιδιά στο τέλος είχαν καταλάβει ότι κάτι άλλο συνέβαινε, κάτι πιο βαθύ.
Ο Βησσαρίωνας, ο άνθρωπος που τα σκέφτηκε όλα, μα όλα, από την αρχή μέχρι το τέλος, είχε στην αρχή όλη την αγωνία του κόσμου για το πως θα κυλήσει η παράσταση και στο τέλος όλη τη χαρά του ανθρώπου που κατάφερε μία κατάμεστη αίθουσα ( 400 νοματαίοι μικροί- μεγάλοι)να μοιραστεί μαζί του το ίδιο όνειρο και τα ίδια νοήματα. Δίπλα του η Αλεξάνδρα η παρτεναίρ του, που μαζί ξεκίνησαν από την αρχή της χρονιάς τη συγγραφή και το σχεδιασμό του έργου με τα μάτια βουρκωμένα, να νιώθει τη χαρά της συμπόρευσης. Και γύρω –γύρω όλοι οι συνοδοιπόροι να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται. Ξεχάστηκαν και οι ατελείωτες ώρες κατασκευής σκηνικών στο σχολείο και οι πρόβες και όλα.
Είμαι σίγουρη πως από αύριο κιόλας θα τους λείπει αυτή η αίσθηση του συμ-μετέχω σε κάτι, που με βγάζει από την καθημερινότητά μου και μου δίνει τη δυνατότητα να νιώθω μέλος ομάδας , που έχει έναν κοινό στόχο. Να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό και να παρουσιάσουν τα ταλέντα τους. Όλοι είμαστε καλοί σε κάτι. Και είναι πολύ σημαντικό να μας δοθεί η δυνατότητα να το ανακαλύψουμε και να το βγάλουμε προς τα έξω ξεπερνώντας την όποια διστακτικότητα και συστολή νιώθουμε. Αυτό μας οδηγεί στην ελευθερία.
Ένα συγκινητικό στιγμιότυπο από την παράσταση ήταν το πανό, που έβγαλαν τα παιδιά στην αρχή της παράστασης με την κ. Βίκυ, όπου εύχονταν «ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ» στους γονείς τους.
Η γιορτή συνεχίστηκε στην ταβέρνα «η βίλλα του Θωμά», στην Επανωμή, που την έχουν οι γονείς της Ελεάννας, από την τάξη του κ. Σεραφείμ, όπου χαλάρωσαν όλοι και παρέες-παρέες μοιράζονταν τα συναισθήματα.
Και μετά ακολούθησαν καφές και γλυκά στον κήπο της οικογένειας Κυργίδη, όπου γιορτάστηκαν τα γενέθλια του Αντώνη. Είχε πάει απόγευμα, είχε ένα γλυκό φως στον κήπο με τα δέντρα και τα λουλούδια και ο κόσμος μοιασμένος σε παρέες-παρέες χαλαρός και χαρούμενος απολάμβανε τον καφέ του. Τα παιδιά παίζανε σε γωνιές με παιχνίδια και η μουσική συμπλήρωνε την εικόνα. Οι άντρες διακωμωδούσαν σκηνές από την παράσταση και οι γυναίκες είχαν καθήσει σε μαξιλάρες με τα πρόσωπα να τα λούζει ο ήλιος, σαν σκηνή από άλλη εποχή(μου θύμισαν τις γυναίκες στην Ταϊτή, πίνακα του Γκωγκέν).
Είχε μια τέτοια ελαφράδα,γαλήνη και χαρά όλη αυτή η εικόνα, που σκέφτηκα και ας μη θεωρηθεί υπερβολή (σκέφτηκα πολύ αν θα το γράψω αυτό, αλλά ήταν τόσο έντονη αυτή η αίσθηση, που το ρισκάρω), ότι αν υπάρχει παράδεισος, κάπως έτσι πρέπει να είναι.
Ευχαριστούμε τους γονείς, που μας χάρισαν αυτή την καταπληκτική παράσταση και τους χορηγούς που είναι επίσης γονείς του σχολείου. Και βέβαια εδώ δεν πρέπει να ξεχάσουμε, να αναφέρουμε πως υπήρξαν και αφανείς ήρωες, που συνέβαλαν πολύ στην επιτυχία και αυτοί είναι οι γονείς, άντρες ή γυναίκες, που κρατούσαν τα παιδιά για να μπορεί το έτερό τους ήμισυ να κάνει ανενόχλητο τις πρόβες.
Ευχαριστούμε και όλους εσάς, που επιλέξατε να έρθετε στο θέατρο για να μοιραστείτε την εμπειρία μαζί με τα παιδιά σας. Όλοι φύγαμε από το ΚΑΠΠΑ πιο γεμάτοι και πιο χαρούμενοι.
Με πολύ αγάπη Βέτα Γεωργιάδου